|
In 2001 ben ik uit Marokko naar Nederland gekomen en al snel kwam ik terecht op het Sint WC. Daarnaast had ik ook nog verschillende andere werkgevers in die tijd. In Marokko studeerde ik rechten, maar vanwege het taalprobleem toen, kon ik dat in Nederland niet af maken. En hoewel het niet altijd makkelijk was met een jong gezin en veel verschillende banen is mijn motto altijd geweest: “je moet niet zitten klagen, je moet het gewoon doen”. Zoveel jaar, vier lieve dochters (van 22, 19, 15 en 5 jaar) en een kleindochter verder ben ik nu op dit punt aangekomen.
Wat vind je het mooiste aan jouw werk als gebouwenbeheerder?
Ik doe het werk een paar maanden, dus ik ben nog aan het inwerken. Het is erg afwisselend, je maakt roosters voor collega’s, hebt contact met externen, maar het mooiste is om andere mensen te helpen. Ik vind het belangrijk om oplossingsgericht te denken. Wel mis ik het contact met de leerlingen en stiekem ook een beetje het klussen. Voorheen liep ik 20.000 stappen op een dag als hoofd facilitaire zaken, als gebouwenbeheerder loop ik er soms maar 500, dat is wel een heel verschil.
Kun je ons meenemen in een werkdag van een gebouwenbeheerder? Wat zijn taken waar mensen vaak geen idee van hebben dat jij ze doet?
Meestal kom ik binnen en loop ik een rondje om te controleren of alles schoon en opgeruimd is. Ik check of het overal warm is en of er niets voor vluchtdeuren staat. Want veiligheid is natuurlijk erg belangrijk. Ook controleer ik of de koffiemachine het doet. We weten dat sommige collega’s dit echt nodig hebben om de dag goed te kunnen starten. Daarna ben ik bezig met administratieve werkzaamheden, zoals het maken en controleren van de planning en het contacteren van externen t.a.v. onderhoud en leveringen.
De verdeling van de leerlingen over de drie locaties zorgt op dit moment voor extra werk t.a.v. bezetting. De drie gebouwen moeten op tijd geopend en afgesloten worden en de werkzaamheden moeten worden verdeeld over drie locaties. Dat is soms een hele uitdaging.
Mijn grootste nachtmerrie op dit moment is aankomen op school en merken dat de verwarming een storing heeft.
Als muren konden praten... welk verhaal zou het oude gebouw dan vertellen? Wat ga je het meest missen?
Om eerlijk te zeggen ga ik het oude gebouw niet echt missen. Het gebouw is op. De laatste jaren was er ontzettend veel onderhoud nodig. Hier gingen uren in zitten van conciërges, maar ook van externen om het gebouw te repareren. Dit was nodig, maar wel fijn dat we dit straks niet meer hebben. Ik kijk er vooral naar uit dat we in het nieuwe gebouw zitten.
Wat vind je het meest bijzondere plekje van het oude gebouw?
Zonder twijfel de grote binnentuin. Dat is echt uniek en het is leuk om te zien dat er zoveel gebruik van wordt gemaakt. In de zomer zitten leerlingen er lekker samen in hun pauze of een tussenuur en in de winter, als het sneeuwt, worden er regelmatig sneeuwballengevechten gehouden of proberen sommige leerlingen over het ijs van de vijver te lopen of te glijden. Dat blijft leuk, ook als je in vwo 6 zit. Natuurlijk komt er weer een binnentuin, maar het wordt toch anders.
Wat zijn de geheime plekken in de school?
We hebben op school meerdere grote kelders, waar eigenlijk nooit iemand komt en die zelfs bij de collega’s die al lang op school werken niet bekend zijn. Er is nog een anekdote over een collega-conciërge die lang geleden werd uitgedaagd door een andere medewerker die beweerde dat hij zeker gevonden zou worden omdat hij zeker wist het hele gebouw op zijn duimpje te kennen. Maar verstopt in één van de kelders onder de gymzaal, bleek dat toch niet zo te zijn. Er is een hele dag naar hem gezocht.
Welke aanpassing in de nieuwbouw gaat jouw werk als gebouwenbeheerder het meest veranderen?
In principe gaan mijn werkzaamheden weinig veranderen, maar natuurlijk hoop ik dat zaken t.a.v. onderhoud minder tijd gaan kosten. Ik realiseer mij wel dat een nieuw gebouw vol zit met nieuwe technologische ontwikkelingen, dus ik hoop dat alle installaties meteen naar behoren werken.
De nieuwbouw heeft een heel eigen uitstraling en materialen. Heb je daarover mee kunnen denken?
Van het begin af aan heb ik gezegd dat we heel graag andere vloeren in het gebouw willen die minder onderhoud nodig hebben. Op dit moment hebben we in lokalen linoleum liggen, maar dat heeft veel onderhoud nodig. Jaarlijks moet alles uit de lokalen en moeten de vloeren met meerdere lagen in de was gezet worden. Dit is een erg tijdrovende klus en daarnaast ook fysiek erg zwaar. Deze activiteiten kunnen alleen gedaan worden als er geen leerlingen zijn, dus wanneer de collega’s en leerlingen vakantie houden, zijn de conciërges hard aan het werk in het gebouw. Ik ben blij dat het bouwbedrijf heeft aangegeven akkoord te gaan met PVC-vloeren. Maar ook in PVC blijken ook nog allerlei opties zijn: homogeen, heterogeen etc. Ik ben blij met de materiaalkeuze en de kleurstelling.
Hoe verloopt de samenwerking rondom de nieuwbouw? Waar zit de grootste uitdaging?
Ik ben positief verrast over de samenwerking. Bij het 2012-deel waren we als school nauwelijks betrokken. We leveren nu allemaal een bijdrage, waardoor het gebouw van ons allemaal wordt. Ook de samenwerking met onze bouwjuf, Irene, en met het bouwbedrijf verloopt mijns inziens soepel en fijn.
Als je straks voor het eerst door de nieuwe school loopt, waar verheug je je dan het meest op?
Ik verheug mij het meest op de aula’s. Ik vind het mooi dat we twee aula’s krijgen die ieder een eigen ‘gevoel’ hebben. Ik vind het altijd mooi om leerlingen in groepen te zien pauzeren en daarnaast zijn de aula’s natuurlijk het hart van de school. Dáár gebeurt het buiten lestijd om.
|
