Nieuwbouw-update september 2024

 

Voorwoord
Op de terugweg van Italië kon ik het toch niet laten om eerst te stoppen in Goes voordat we door zouden rijden naar Walcheren. Mijn vriend en de vijf- en zesjarige op de achterbank begrepen de urgentie niet, maar ik was veel te benieuwd hoe ons gebouw er na een paar weken slopen uit zou zien. Tussentijds had ik wel wat foto's gekregen van de collega's van de bouw en van collega's die voorbij waren gereden, maar het met eigen ogen zien maakt het toch net nog een stukje echter. Eenmaal op de Fruitlaan zei ik hardop: 'Nu kunnen we écht niet meer terug'.  

 

Voor de vakantie
De laatste week voor de vakantie ging niet zonder slag of stoot. Twee avonden diploma-uitreiking, heel veel eindvergaderingen etc. Iedereen heeft het altijd erg druk eind van het jaar en smacht naar de welverdiende zomervakantie. Dit jaar deden we in plaats van een marathon een hele triatlon. Het gebouw moest namelijk grotendeels leeg. Als je thuis gaat verhuizen weet je hoeveel spullen je hebt, op school is dat keer tien! In de laatste week maakte ik halverwege de week met onze hoofdconciërge Tarik Anhari en onze ict'er Eric Prent een to-do lijstje met dingen die allemaal nog moesten gebeuren. De lijst werd langer en langer. Je hoeft geen goed gevoel voor planningen te hebben om te realiseren dat we deze lijst niet af zouden krijgen. Dat was de reden dat we na de laatste vergadering samen met ongeveer vijftig docenten twee uur lang heel hard hebben gewerkt om spullen te verhuizen. Gereedschap was niet aan te slepen en de karretjes met spullen reden overal rond. Docenten sjouwden met dozen, kasten en kluisjes, héél veel kluisjes. Wat waren we opgelucht dat toen een groot deel van onze takenlijst was afgewerkt. Terwijl ik soms door de bomen het bos niet meer zag, voor dit soort activiteiten heb ik immers ook geen cursus gevolgd, liepen ondertussen de verhuizers van een verhuisbedrijf rustig rond om alle spullen in vrachtwagens te laden voor de Bergweg, Elsdorpweg of de externe opslag. Diezelfde avond hadden we een eindfeest met de collega's. Ik ga altijd met een voldaan gevoel naar huis, maar toen we die avond het pand sloten, nog wel een beetje extra.

 

 

In de vakantie
We hadden gehoopt dat het te slopen deel in fase 1 al helemaal weg zou zijn, maar helaas liepen we tegen wat hobbels aan. Ik vertelde er al iets over in de ouder- en leerlingennieuwsbrief. Ondanks dat we een paar jaar terug al zijn begonnen met het nemen van preventiemaatregelen voor de beschermde vleermuizen die rond het gebouw woonden, bleken er toch nog twee vleermuizen te zitten een paar dagen voordat zou worden gestart met de sloop. We waren heel blij toen de ecologen, die een nacht rondom ons gebouw hadden doorgebracht, een week later het positieve nieuws deelden dat de beestjes een veilig ander thuis hadden gekozen. We konden beginnen!

De tweede hobbel heeft te maken met asbest. De afgelopen jaren zijn er heel wat asbestrapporten opgemaakt. Het bouwbedrijf dacht een compleet beeld te hebben, maar dit bleek helaas niet het geval. Na een renovatie van een aantal jaren geleden (2013) bleken oude asbesthoudende materialen te zijn weggewerkt achter de nieuwe materialen. Dit kwam bij de sloopwerkzaamheden weer tevoorschijn. Juist omdat het achter die betimmering was weggewerkt, is er gelukkig nooit een risico voor leerlingen en medewerkers geweest. Voordat het sloopbedrijf verder mag werken, moet dit gesaneerd worden. Daar wordt op dit moment aan gewerkt. De sanering wordt uitgevoerd onder strenge veiligheidsmaatregelen en zal ook geen risico geven voor de mensen die in of rondom het gebouw aanwezig zijn. We maken ons geen zorgen over de planning, want als u deze nieuwsbrief leest, wordt er alweer volop gesloopt zodat het te slopen gebouwdeel over een paar weken weg is. Volgens planning wordt er eind oktober gestart met de daadwerkelijke bouw. Een veelgestelde vraag is of er hei- of boorpalen komen. De nieuwe school komt op boorpalen te staan.

 

Netcongestie
In de laatste nieuwsbrief voor de vakantie schreef ik een alinea over de netcongestieproblematiek in Zeeland. Inmiddels hebben we meerdere gesprekken gevoerd met Stedin. We waren erg dankbaar dat twee medewerkers van Stedin en iemand van de provincie Zeeland naar onze school wilden komen om mee te denken over ons vraagstuk en om wat zaken voor ons te verhelderen. Helaas horen we nu niet bij de bedrijven die de gevraagde capaciteit krijgen, maar ik hoop dat we binnen een paar jaar aan de beurt zijn. Dat geeft ons goede moed, want in eerste instantie leek het erop dat we pas over tien à vijftien jaar aan de beurt zouden zijn. Natuurlijk kan Stedin geen garanties geven omdat ze ook afhankelijk zijn van andere bedrijven, maar we hebben op dit vlak weer meer vertrouwen in de toekomst. In de zomervakantie hebben we een aanvraag ingediend voor de maatschappelijke prioritering. Onze aanvraag is goedgekeurd en daarmee stijgt onze positie op de wachtlijst waarschijnlijk. U kunt zich misschien mijn blijdschap voorstellen, want dit kan helpen om duurzamer te bouwen. In de communicatie vanuit Stedin staat heel duidelijk dat er op dit moment geen capaciteit beschikbaar is dus de bubbels kunnen nog niet open, maar het is in ieder geval een stap in de goede richting. Natuurlijk houden we u op de hoogte. 

 

We zijn weer begonnen!
De school is inmiddels weer een paar weken open. Een school met leerlingen voelt toch altijd een stuk fijner dan zonder. Iedereen moet even wennen aan alle veranderingen. Collega’s geven soms les op een andere locatie en/of moeten pendelen tussen de locaties, maar ook voor de leerlingen is er veel veranderd. We hebben een nieuwe ingang waar de leerlingen over een rode loper van kunstgras heen geleid worden en we hebben een nieuwe aula omdat de oude al is afgebroken. Het bouwbedrijf heeft alles goed afgezet, want veiligheid staat voorop. Het is wennen voor de leerlingen die vorig jaar bij ons op school zaten, ineens kunnen ze vanuit een gang niet meer naar een andere gang en moeten ze even nadenken welke route ze kiezen. En dan heb ik het nog niet over onze brugklassers, daarvoor is echt alles nieuw. In ieder geval verdienen alle leerlingen een groot compliment. 

 

Officieel moment
Op dinsdag 27 augustus is de aannemersovereenkomst getekend door onze bestuurder. In het bijzijn van de gemeente Goes, het bouwbedrijf en anderen die bij de bouw betrokken zijn, maakten we er een officieel moment van. 

 

Meer ruimte
Goed nieuws! Vanaf half oktober hebben we weer iets meer lokalen tot onze beschikking. Begin oktober komt de oude c-barak terug aan de andere kant van het schoolterrein. Nadat e.e.a. vervolgens afgewerkt is, kunnen daar weer lessen worden gegeven. Fijn dat dit op redelijk korte termijn gerealiseerd kan worden.

 

Interview
Voor deze editie van de Bouwupdate spraken we met Ronald van Velzen, beleidsmedewerker onderhuisvesting en sportaccommodaties bij de Gemeente Goes. Ronald is vanaf het begin betrokken bij dit nieuwbouwproject en vertelt ons over de rol van de gemeente, de samenwerking met verschillende partijen en de uitdagingen die ze onderweg zijn tegengekomen.

Welke rol speelt de gemeente Goes in de ontwikkeling van dit nieuwbouwproject?
"De gemeente speelt een belangrijke rol in de huisvesting van scholen. Wij hebben vanuit de wet op het voortgezet onderwijs een zorgplicht voor het huisvesten van scholen binnen onze gemeente. Met deze nieuwbouw geven we invulling aan die plicht. Het gaat niet alleen om het Ostrea Lyceum, maar ook om andere voortgezet onderwijs scholen, het basisonderwijs en speciaal onderwijs. Mede door deze nieuwbouw zorgen we voor goede gebouwen voor voortgezet onderwijs.”

Hoe draagt dit project bij aan de toekomstbestendigheid van het onderwijs in Goes?
“Voorafgaand aan het besluit tot nieuwbouw hebben we in overleg met de vier schoolbesturen van voortgezet onderwijs een integraal huisvestingsplan (IHP) gemaakt. Daarin is opgenomen dat het Ostrea Lyceum hetzelfde zou worden gepositioneerd als het Calvijn College en Pontes, met mavo, havo en vwo in één gebouw. Een ander belangrijk punt was de optie tot samenwerking voor het vmbo tussen Ostrea en Pontes. Daardoor kan een breed opleidingsaanbod voor leerlingen gewaarborgd worden, niet alleen in Goes maar in heel de Bevelanden. Samenwerking is noodzakelijk om het brede opleidingsaanbod in stand te houden, aangezien er simpelweg niet genoeg leerlingen zijn om dat per individuele school te kunnen doen."

Hoe verloopt de samenwerking tussen de gemeente en andere betrokken partijen?
"De samenwerking verloopt goed. Ik ben vanaf het begin lid van de stuurgroep Nieuwbouw, waar ook Eric Boerhout en Irene van Meel van Ostrea zitting in hebben. We hebben vanaf het begin korte lijnen met elkaar. Als snel is besloten dat het bouwheerschap bij het Ostrea Lyceum ligt. Zij zijn verantwoordelijk voor de aanbesteding en selectie van de aannemer, terwijl wij als gemeente vooral faciliteren en ondersteunen waar nodig. Natuurlijk zijn er binnen een project van deze omvang ook wel eens discussies, bijvoorbeeld over het budget. Het bepalen van de juiste hoogte daarvan heeft de nodige tijd gekost, maar uiteindelijk hebben we gezamenlijk de juiste beslissingen kunnen nemen."

Welke uitdagingen zijn er tijdens het project naar voren gekomen?
"Een onverwachte uitdaging was het besluit van het ministerie van OCW om de Isaac Beeckman Academie in Kapelle te sluiten. Dat nieuws kwam naar buiten een uur voordat wij de nieuwbouwplannen aan de gemeenteraad wilden presenteren. We wisten toen niet wat voor impact dat zou hebben op het aantal leerlingen dat naar het Ostrea Lyceum zou komen. Uiteindelijk hebben we besloten om de nieuwbouwplannen door te zetten zonder direct rekening te houden met die extra leerlingen, omdat we simpelweg niet wisten waarmee we rekening moesten houden. Verder hadden we ook te maken met een grote groep alleenstaande minderjarige vluchtelingen die onderdak kregen in voormalig hotel Van der Valk. Als gemeente hebben we ook de verantwoordelijkheid om onderwijs te regelen voor deze jongeren. Gelukkig konden we hiervoor een oplossing vinden zonder daarmee Ostrea en de andere scholen mee te belasten. Zij hadden toen al genoeg uitdagingen om de leerlingen op te vangen van de school die gesloten werd."

Wat is de impact van dit nieuwbouwproject op de omgeving? 
"De nieuwbouw zal de omgeving drukker maken, want er komen meer leerlingen in het gebouw. Maar we hebben met de school afgesproken dat de groene singel rond het pand en het sportveld zoveel mogelijk behouden blijft. Er wordt zelfs nog extra groen toegevoegd. Visueel verandert er weinig, hoewel de voorzijde van het gebouw er heel anders uit zal zien. Tijdens een informatieavond met omwonenden bleek dat hun grootste zorg niet het gebouw zelf was, maar de verkeersveiligheid rondom de school. Die zorgen begrijpen we en we nemen ze serieus. Maar de algemene houding van de omgeving is positief.”

Hoe kijk je tot nu toe terug op het project?
"Dit is de grootste investering die de gemeente Goes ooit heeft gedaan op het gebied van onderwijshuisvesting. Het is een groot project, zowel qua vierkante meters als qua budget. We hebben er als gemeente veel tijd en energie in gestoken. Het besluitvormingsproces is heel soepel verlopen, en we hebben de gemeenteraad regelmatig bijgepraat over waarom nieuwbouw noodzakelijk is in plaats van renovatie. Ik kijk dan ook met een goed gevoel terug op de samenwerking en de voortgang van het project tot nu toe.”

 

Tenslotte
Ook de komende weken wordt er hard gewerkt. Over een maand ontvangt u onze volgende update. We houden u op de hoogte!

 

Ostrea Lyceum 2024